อาร์เซนอล ภายใต้การคุมทีมของ มิเกล อาร์เตต้า เป็นทีมที่มีเอกลักษณ์ชัดเจนในด้านแท็กติก โดยผสมผสานสไตล์การครองบอลแบบ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า เข้ากับการเพรสซิ่งอันหนักหน่วงแบบ เจอร์เกน คล็อปป์ ทำให้พวกเขากลายเป็นหนึ่งในทีมชั้นนำที่แข็งแกร่งและน่ากลัวที่สุดในพรีเมียร์ลีก
สไตล์การเล่น
อาร์เซนอลเล่นในระบบที่เน้นการ ครองบอลและสร้างเกมจากแดนหลัง (Structured Build-up Play) โดยผู้เล่นแนวรับและกองกลางจะสลับตำแหน่งกันอย่างต่อเนื่องเพื่อสร้างพื้นที่และหาทางลำเลียงบอลขึ้นสู่แดนหน้า ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือการให้ฟูลแบ็กอย่าง เบน ไวท์ ดันขึ้นมาเป็นกองกลางตัวรุก ซึ่งทำให้ทีมมีผู้เล่นในแดนกลางมากกว่าคู่แข่งและสามารถครองบอลได้เหนือกว่า
เมื่อเสียบอล ทีมจะใช้หลักการ เพรสซิ่งสูง (High Pressing) เพื่อบีบพื้นที่และแย่งบอลกลับมาให้เร็วที่สุด โดยมีผู้เล่นแนวรุกอย่าง มาร์ติน โอเดการ์ด, ไค ฮาแวร์ตซ์ และ เดแคลน ไรซ์ เป็นหัวใจสำคัญในการเริ่มต้นการเพรสซิ่ง
จุดแข็ง
เกมรับที่แข็งแกร่งและสม่ำเสมอ: อาร์เซนอลมีแนวรับที่แข็งแกร่งที่สุดทีมหนึ่งในลีก โดยเฉพาะคู่เซ็นเตอร์แบ็กอย่าง วิลเลียม ซาลิบา และ กาเบรียล มากัลเญส ซึ่งทำให้ทีมเสียประตูน้อยมาก
การเล่นลูกตั้งเตะ: อาร์เซนอลเป็นทีมที่อันตรายอย่างยิ่งจากลูกตั้งเตะ ทั้งลูกเตะมุมและลูกฟรีคิก โดยพวกเขามีรูปแบบการเข้าทำที่หลากหลายและมีการซ้อมมาอย่างดี
ความยืดหยุ่นของผู้เล่น: ผู้เล่นหลายคนของอาร์เซนอลสามารถเล่นได้หลายตำแหน่ง เช่น ไค ฮาแวร์ตซ์ ที่สามารถเล่นได้ทั้งกองหน้าและกองกลาง หรือ เลอันโดร ทรอสซาร์ด ที่สามารถเล่นได้ทั้งปีกและกองหน้า ซึ่งทำให้ทีมสามารถปรับเปลี่ยนแท็กติกได้ตามสถานการณ์
จุดอ่อน
การเข้าทำที่ขาดความแน่นอน: แม้จะครองบอลได้มาก แต่บางครั้งอาร์เซนอลก็มีปัญหาในการเจาะแนวรับที่เหนียวแน่นของคู่แข่ง โดยมักจะใช้การโยนบอลเข้ากรอบเขตโทษมากเกินไป ซึ่งเป็นสิ่งที่คู่แข่งรับมือได้ง่าย
ขาดความหลากหลายในเกมรุก: บางครั้งการเข้าทำเกมรุกของอาร์เซนอลก็ดูเป็นแบบแผนมากเกินไป ทำให้คู่แข่งสามารถคาดเดาการเล่นได้ง่ายขึ้น
การเสียพื้นที่เมื่อถูกโต้กลับ: การที่อาร์เซนอลเน้นการดันเกมสูงเพื่อบุก อาจทำให้แนวรับของพวกเขามีพื้นที่ว่างอยู่ด้านหลัง ซึ่งเป็นจุดที่ทีมคู่แข่งสามารถใช้การสวนกลับเร็วเพื่อโจมตีได้
aangamebon
إرسال تعليق